บอร์ด ความรัก,เล่าประสบการณ์รักแรกพบรักแรกพบมีอยู่จริงหรือผมคิดไปเอง ประสบการณ์ช.. โพสท์โดย phat2590เล่าประสบการณ์รักแรกพบ ( รักแรกพบ มีอยู่จริง หรือผมคิดไปเอง )บางขุนพรหมละคร นักแสดง ซีรี่ส์ รายการโทรทัศน์ สถานีโทรทัศน์ บางรักความรัก แต่งงาน พรีเวดดิ้ง ปัญหาชีวิตคู่ พรหมชาติดูดวง ฮวงจุ้ย ไพ่ยิปซี ทำนายฝัน พระเครื่อง พันทิปข้อเสนอแนะถึงพันทิป วิธีการใช้งานพันทิป กิจกรรมพันทิป ภูมิภาคภาคเหนือ ภาคอีสาน ภาคกลาง ภาคตะวันออก ภาคตะวันตก ภาคใต้ มาบุญครองโทรศัพท์มือถือ Smartphone Tablet iOS Android รวมมิตรรวมกระทู้จากทุกห้อง รัชดารถยนต์ มอเตอร์ไซค์ เครื่องเสียงรถยนต์ แต่งรถ การจราจร ราชดำเนินการเมือง รัฐศาสตร์ กฎหมาย สภาผู้แทน รัฐบาล ฝ่ายค้าน พรรคการเมือง ไร้สังกัดกระทู้อื่นๆ ที่ไม่สังกัดห้องไหนเลย ศาลาประชาคมกฎหมาย ปัญหาสังคม ปัญหาชีวิต เศรษฐกิจ คุ้มครองผู้บริโภค ศาสนาศาสนาพุทธ ศาสนาคริสต์ ศาสนาอิสลาม เที่ยววัด ทำบุญ ศุภชลาศัยกีฬา ฟุตบอล บาสเกตบอล มวยสากล กอล์ฟ จักรยาน นักกีฬา สยามสแควร์ชีวิตวัยรุ่น การเรียน โรงเรียน มหาวิทยาลัย ความรักวัยรุ่น การ์ตูน เกม สวนลุมพินีสุขภาพกาย สุขภาพจิต โรคมะเร็ง โรคไมเกรน โรคภูมิแพ้ ปวดประจำเดือน สินธรหุ้น เศรษฐกิจ การลงทุน LTF RMF ธนาคาร เงินตราต่างประเทศ สีลมการบริหารจัดการ การตลาด ทรัพยากรบุคคล งานขาย SME ภาษีนิติบุคคล หว้ากอวิทยาศาสตร์ วิศวกรรม เทคโนโลยี ฟิสิกส์ ดาราศาสตร์ อวกาศ ห้องสมุดหนังสือ หนังสือนิยาย ภาษาไทย ภาษาจีน ภาษาอังกฤษ ปรัชญา ประวัติศาสตร์ หอศิลป์ศิลปะ ภาพวาด ประวัติศาสตร์ศิลป์ สื่อประสม Graphic Design  เข้าสู่ระบบ / สมัครสมาชิกหน้าแรกเลือกห้องแท็กคลับกิจกรรมแลกพอยต์กฎ กติกา และมารยาทคำแนะนำการโพสต์ติดต่อทีมงานพันทิป  ติดตามพันทิป เล่าประสบการณ์รักแรกพบ ( รักแรกพบ มีอยู่จริง หรือผมคิดไปเอง )สมาชิกหมายเลข 200240710 มกราคม 2558 เวลา 20:04:22 น. ความรักวัยรุ่น  โรงเรียน  ชีวิตวัยรุ่น  เพื่อนวัยเรียน เริ่มเลยแล้วกันครับ  (ผมอาจจะอธิบายความรู้สึกหรือเล่าได้ไม่ไม่เห็นภาพแต่ผมก็พยายามแล้วครับ)       เมื่อนานมาแล้วย้อนกลับไปประมาณ เกือบ 20 ปี นี่มันก็นานเหมือนกันนะ ตอนนั้นผมกำลังเรียนชั้นอยู่ ป.2 ยังเป็นเด็กตัวเล็กๆ เรียน เล่นตามประสาเด็กมีความคิดแบบเด็กๆ คือเล่นสนุกไปวันๆ แต่วันนั้นผมกำลังเล่นสนุกกับเพื่อนๆปกติ และไม่นานมีเด็ก ป.1 ที่สนิทกับผมวิ่งมาบอกว่ามีเด็กเข้ามาใหม่ให้ไปดู ผมก็สงสัยว่าแล้วจะไปดูทำไม (เค้าบอกว่าเด็กเข้าใหม่วาดรูปสวยนี้แหละ ถ้าจำไม่ผิดให้ไปดู) แล้วผมก็เดินตามไปดูสิ่งที่เห็นในตอนนั้น ทำไมมีเด็กคนอื่นๆ ยืนล้อมเด็กที่เข้ามาใหม่เกือบทั้งห้อง และเด็กป.1 ที่มาตามผมบอกว่าลองขึ้นดูเลย คือตอนนั้นเด็กใหม่(เธอ)นั่งวาดรูปอยู่ และมีเด็กล้อมเต็มไปหมดมีทั้งยืนดูและขึ้นยืนบนเก้าอี้เพื่อจะดูเธอวาดรูปด้วย ทำให้ไม่สามารถเห็นเด็กใหม่คนนั้นได้เลย  ผมก็เริ่มตื่นเต้นไปอีกสงสัยวาดสวยมากๆ  เมื่อความอยากรู้ว่าเด็กใหม่คนนั้นวาดอะไรและสวยขนาดไหน ก็เริ่มขึ้นไปยืนบนเก้าอี้และต้องเขย่งเท้าเพื่อจะดู ว่าเธอวาดอะไร วาดรูปสวยจริงไม แต่ไม่ทันได้เห็นสิ่งที่เธอวาดเลย  เห็นแค่หางคิวเธอเอง พระเจ้าช่วย ใจผมเริ่มเต้นแรง สับสน อารมณ์ในตอนนั้นบอกไม่ถูกว่าเป็นอะไร แล้วผมก็ลงจากเก้าอี้ และวิ่งออกจากห้องไป แต่ก็รู้ทันทีว่าชอบ ไม่ใช่ชอบสิต้องบอกว่า เด็กป.2(ผม) รักเด็กใหม่เข้าให้แล้วสิ ทั้งๆที่เห็นแค่หางคิวนิดเดียว คืออารมณ์ตอนนั้นเห็นและรู้สึกทันทีว่ารักเลย ในความรู้สึกตอนนั้นถ้าเธอจะเป็นอะไรไป  ผมสามารถตายแทนเธอได้เลยนะ  นี่คือความคิดเด็กป.2 นะเกิดอะไรขี้นหรือผมบ้าไปแล้ว ( ในตอนนั้นยังไม่เห็นรูปร่างหน้าตาของเธอเลย แต่รู้สึกรักและสามารถยอมตายแทนเธอได้เลยนะ ) ผมไม่ได้แก่แดดนะ ทุกอย่างเกิดขึ้นตอนที่เห็นเธอครั้งแรกเท่านั้น  เพราะปกติผมก็คือเด็กที่เล่นสนุกไปวันๆ เหมือนเด็กคนอื่นๆ ผมคิดว่าเธอคงมีเวทมนต์ที่ทำให้ผมเป็นแบบนี้แน่ๆ  และไม่นานผมก็ได้เห็นเธอเต็ม ( ไม่เห็นได้ไงก็แอบมองเธอตลอดว่าอยู่ตรงไหนกำลังทำอะไรอยู่ 555 )   เมื่อเห็นเธอเท่านั้นแหละ ทุกอย่างก็เปลี่ยนไป เห้อ รักเด็กใหม่มากกว่าเดิมเข้าไปอีก เธอใช้เวทมนต์อะไรกันแน่ ตอนที่เห็นเธอเต็มๆตอนนั้น คือเธอแมนมากๆ เพราะว่าเธอมีน้องชายที่ย้ายมาเข้าเรียนใหม่พร้อมกับเธอด้วย และเป็นธรรมดาที่เด็กใหม่จะมีเรื่องชกต่อยกัน วันนั้นเธอกำลังปกป้องน้องของเธอ ยังจำคำที่เธอพูดได้ประมาณว่า ใครจะต่อยกับน้องมาต่อยกับเรานี่  พระเจ้าเธอโหดสัสๆเลย นี้แหละเธอทำให้ผมรักมากยิ่งขึ้น หลังจากนั่นก็ตามติดสิครับ ทั้งแอบมอง แอบถามข้อมูลเธอจากเด็กป.1 ตลอด 555 ทำไงได้รักเค้าแล้วนิ และก็ได้รู้ชื่อของเธอ ที่เหลือก็ตามสเต็ป คือทำความรู้จักเธอให้มากขี้น และไม่นานผมก็ได้เป็นเพื่อนกันกับเธอ เล่นด้วยกันตลอด แต่ก็ไม่มีใครรู้เรื่องนี้แม้แค่คนเดียวว่าผมชอบเธอ เห็นแค่ว่าไอ้เด็กผู้ชายคนนี้มันเป็นอะไรชอบเล่นกับผู้หญิง เป็นแบบนี้มาเรื่อยๆ และจำได้ว่าเธอมีแผลเป็นที่เหนือเข่าข้างขาวถ้าจำไม่ผิด อิอิ จำทุกอย่าง ต่อมาเมื่อผมอยู่ชั้น ป.3 วันนั้นเธอและเพื่อนเธอมาชวนไปเล่นกระโดดยาง ย้ำกระโดดยางครับ คิดว่าทุกคนคงจะเคยเล่นเหมือนกันตอนเด็กๆ  ในวันนั้นผมทำหยิ่งไม่ไปเล่น ช่วงนั้นผมเป็นอะไรไม่รู้เหมือนกับว่า ไม่อยากเล่นกับผู้หญิง คงเริ่มอยากทำให้เห็นว่าเป็นผู้ชายต้องเล่นแบบผู้ชาย หลังจากนั้นผมก็เล่นกันน้อยลง แต่ก็ยังแอบมองเธออยู่ตลอด  เวลาผ่านไปเร็วมากจนผมอยู่ ป.5 ผมเป็นนักกีฬาวอลเลย์บอลชายของโรงเรียน และเธอเป็นนักวอลเลย์บอลหญิง ช่วงนั้นได้เล่นด้วยกันอีกครั้ง เมื่อเทศการแข่งกีฬาเสร็จสิ้นผมก็เล่นด้วยกันน้อยเลง เช่นเคย เศร้า เมื่อผมขึ้นชั้นป.6  เริ่มรู้ว่าใกล้จะจบและจะต้องแยกกับเธอไปแน่ ๆ    การประกาศสงครามก็เกิดขึ้น  เริ่มจากบอกให้คนรอบข้างผมรู้ว่าผมชอบเธอ และให้เด็กห้องเธอไปบอก  และเริ่มเขียนจดหมายจีบ ให้ของเช่นแหวนสร้อยคอ ทุกคนเคยเป็นเด็กก็คงจะผ่านเหตุการณ์แบบนี้มาบ้างแล้ว  อยากจะเล่าให้ฟังเพิ่มเติมว่า ผมเป็นเด็กขี้อายมากวันนั้นลงทุนบากหน้าไปซื้อสร้อยคอ ยืนเลือกพร้อมกับเหงื่อเต็มหน้า เพราะอายปกติไม่เคยซื้อของแนวนี้(สร้อยคอที่ผู้หญิงใส่)  เมื่อซื้อเสร็จเอากลับบ้าน แต่กลัวว่าเธอจะไม่ชอบ  เลยตัดสายเชือกแล้วร้อยลูกปัดเพิ่มเข้าไป (ลูกปัดที่ใช้ทำชุดมโนราห์จะเป็นเม็ดเล็กๆใส่ๆ มีสีขาวใส่และสีทอง) เพิ่มเข้าไป ทำอยู่นานถึงจะเสร็จ หลังจากนั้นก็เป็นเรื่องลำบากใจอีกครั้ง จะเอาไปให้ยังไง และสุดท้ายตัดสินใจให้เพื่อนในห้องเธอเอาไปให้พร้อมจดหมาย วันนั้นเป็นวันที่ตื่นเต้นที่สุด วันนั้นจำไม่ได้ว่าเธอรับไปหรือไม่รับก็จะไม่ได้ เพราะว่าเด็กที่ไปส่งกลับมาบอกว่า   เธอฝากบอกว่าชื่อเธอผมเขียนผิด (ตอนเขียนบรรจงอย่างสวยเลย T-T และทำตัวหนาด้วย) ตอนนั้นรู้สึกผิดพราดอย่างมาก แม่เจ้าชื่อยังเขียนผิด เธอชื่อ จุ๊ แต่เขียนว่า ชุ๊ ก็คำเรียกบางทีก็ออกเสียง ชอช้าง ไม่ใช้  จอจาน เลยเขียนไปผิด  มานึกถึงตอนนี้ก็รู้สึกขำตัวเองเหมือนกัน 555 และแล้วผมก็จบจากโรงเรียนนั้นไป แบบเศร้าๆๆๆ    ผมเข้าเรียนชั้น ม.1 (ต่างโรงเรียน) แต่ความผมยังคิดถึงยังไม่เปลี่ยนนะ ชั่งแนวแน่เหลือเกินรู้ทั้งรู้ว่าเธอไม่ชอบแต่อยากจะเห็นเธอทุกวัน และต่อมาเธอก็จบจากโรงเรียนนั้น เธอไปต่อชั้น ม.1 ในโรงเรียนประจำอำเภอ ซึ่งไม่ใช่โรงเรียนที่ที่ผมเรียนอยู่  ยิ่งเศร้าและคงไม่ได้เจอกันแล้วแน่ๆ แต่โชคดีบางครั้งเห็นธอนั่งรถผ่าน แต่นานๆๆ สักครั้ง แค่เห็นชุดพละแบบเดียวกับที่เธอใส่ก็หันมองสุดสายตา ทั้งที่ไม่ใช่แต่ก็แอบคิดว่าน่าจะใช่เธอ เวลาก็ผ่านไปเร็วมากตอนนั้นผมอยู่ชั้น ม.3 วันนั้นเป็นวันที่ผมเศร้ามากยิ่งขึ้นและทำให้ผมต้องทำใจและต้องตัดใจ ในวันนั้นมีผู้ชายขับมอเตอร์ไซต์ และเธอนั่งด้านหน้ารถรถมา T-T  และที่สำคัญขับเข้ามาในโรงเรียนที่ผมเรียนอยู่ ผมเห็นชุดพละผมก็ยิ่งมองเพราะเป็นชุดพละที่โรงเรียนเธอใส่  พยายามคิดในใจว่าคงไม่ใช่  แต่สุดท้ายใช่เธอจริงๆ  ตอนนั้นเสียใจมาก รู้สึกหมดหวัง แต่ก็ยังรู้สึกดีๆกับเธอเหมือนเดิม  แต่ก็ต้องทำใจ เธอนั่งหน้ารถมอเตอร์ไซต์มาแบบนั้นเธอคงไม่เหมือนคนเดิมแล้ว ขอเศร้าแปป   เมื่อผมจบชั้น ม.3 ผมไปต่อม.ปลายที่โรงเรียนเดียวกับเธอ ตอนนั้นเธออยู่ชั้น ม.3 ผมก็มีหวังมาอีกครั้ง แต่ติดที่ไม่กล้า ได้แต่แอบมอง และได้รู้ว่าคนที่ขับรถและเธอนั้งด้านหน้าวันนั้น คือเพื่อนที่เข้าเรียนอยู่รุ่นเดียวกับผมนี่เอง ทำให้ยากยิ่งขึ้นที่จะไปจีบเธออีกครั้ง ผู้ชายคนนั้นไม่มีอะไรดีเลย กินเหล้าสูบบุหรี่ แต่งรถ ประมาณนักเรงอะ เธอคงชอบแบบนั้น แต่ในตอนนั้นเธอเลิกกับเค้าแล้ว และทุกอย่างก็เร็วจริงๆ  ไม่นานเธอก็จบ เธอไม่เรียนต่อม.ปลาย เธอไปต่อสายอาชีพ ซึ่งเป็นวิทยาลัยที่อยู่ในตัวเมือง และจากวันนั้นก็ไม่ได้เห็นเธอเลย แต่ความรู้สึกยังไม่เคยลืมเธอ  มันชั่งโหดร้ายกับผมเหลือเกิน ความรักแรกพบของผมคนจบสิ้นแบบไม่มีหวัง.... แต่ผมก็ยังอยากเห็นเธอทุกวัน    หลังจากวันนั้นไม่เคยรู้สึกรักใครได้เหมือนตอนนั้นเลย  แต่เห็นผู้หญิงสวยๆ น่าร๊ากๆ ก็ชอบนะแต่ไม่มีความรู้สึกว่าจะรักเลยสักคน  พยายามทำใจเพื่อจะจีบใครสักคนเป็นแฟน  แต่ผมยังจำความรู้สึกแบบนั้นได้อยู่  ความรู้สึกที่เห็นแวบแรกแล้วหลงรักเหมือนเมื่อตอน ป.2 ทำให้ผมไม่สามารถจีบใครได้เลย และตอนนี้จะจีบใครสักคนเป็นแฟน ความรู้สึกก็ไม่เหมือนตอนนั้นเลย  ผมคงยืดติดมากเกินไปว่าถ้าจะจีบใครเป็นแฟนสักคนต้องเห็นครั้งแรกและรักทันทีเหมือนเมื่อก่อน  และผมก็พยายามบอกตัวเองว่าคนเราบางครั้งไม่จำเป็นต้องเห็นแล้วรักเลยก็ได้  ต้องเรียนรู้กันก่อนแล้วจะรักกันเองแต่ผมทำไม่ได้ เพราะผมจะคิดว่าผมเป็นคนไปจีบเค้าและถ้าเค้าไม่ได้ผิดอะไรจะให้ผมไปบอกเลิกด้วยเหตุผลที่ว่าเราเข้ากันไม่ได้  แบบนั้นผมทำไม่ได้เพราะผมคิดว่าในตอนนั้นผมเป็นคนไปจีบเค้าเองแล้วตอนนี้จะมาบอกว่าเค้าไม่ใช่ได้อย่างไร  ผมแปลกหรือป้าวครับที่คิดแบบนี้  สงสัยเพราะผมคงยังรอคนที่ผมเห็นและรักแบบนั้นอยู่......        เพื่อนๆ คนใดที่เคยมีรักแรกพบแบบผมมาเล่าประสบการณ์ให้ผมฟังบ้างนะครับว่ามีใครสมหวังผิดหวังบ้าง  ส่วนผมบอกได้คำเดียวว่า รักแรกพบนั้นมีอยู่จริง และคงมีน้อยคนที่ได้เจอกับความรู้สึกแบบนี้  และไม่รู้ว่าจะมีสักกี่คนที่สมหวัง....ขอบคุณครับที่อ่านจนจบ